‘Ik heb bewust gekozen voor een groepspraktijk…’

‘Tijdens een hoorcollege van dr. Eloy van de Lisdonk op de Radboud Universiteit viel het kwartje. Hij nam een patiënt mee naar de collegezaal en daar zag ik wat voor een bijzondere band je als huisarts met je patiënten opbouwt. Toen wist ik het zeker, ik wilde huisarts worden! Aantrekkelijk vond ik dat je je patiënten echt leert kennen en een groot deel van hun leven bij ze betrokken bent. Je bent er voor hem of haar op belangrijke momenten in hun leven. Dat is de menselijke kant. Medisch inhoudelijk trekt de veelzijdigheid van het huisartsen vak me erg aan.’

‘Ik ben geboren en getogen in deze streek. Voor mijn studie heb ik zes jaar op kamers gewoond in Nijmegen. In die tijd leerde ik erg veel, maar ook dat ik geen stadsmens ben. Een grote stad is me te druk en te anoniem. De Achterhoek is een heerlijk gebied om te wonen. Een mooie, groene omgeving en ik vind het fijn om mijn familie in de buurt te hebben. De mensen hier zijn heel gemoedelijk. Naoberschap is hier meer regel dan uitzondering. Men is echt geïnteresseerd in elkaar, kijkt naar elkaar om.’

‘Ik heb bewust gekozen voor een groepspraktijk. Samen de verantwoordelijkheid dragen en problemen oplossen. Hoe willen we de praktijk organiseren? Ik houd ervan om met anderen aan iets te bouwen, je krachten te bundelen en taken te verdelen op basis van ieders kwaliteiten. Omdat het als ‘mijn’ praktijk en ‘mijn’ patiënten voelt, ben je nog meer betrokken. Ik ben erg trots op ons team.’

‘HOOG is de organisatie van en voor huisartsen. Drie coöperaties van regionale huisartsen zijn samen eigenaar. Er is in de afgelopen jaren veel veranderd en ook verbeterd binnen HOOG. Ze groeien in hun ondersteunende rol voor de leden, de huisartsen. Ze proberen te anticiperen en te reageren op mogelijke problemen voor huisartsen in de regio. Er zijn nu eenmaal zaken waar je als individuele huisarts geen grip op hebt, het is fijn dat die door HOOG worden opgepakt. Ze respecteren de eigenheid van de verschillende praktijken, hebben gevoel voor culturele verschillen, streven niet naar een eenheidsworst.’

‘Ik weet dat veel jonge huisartsen opzien tegen het prakijkhouderschap. Al die verantwoordelijkheid, de financiën enz. Toen ik begon vond ik dat ook behoorlijk spannend, maar het overnemen van een praktijk is écht goed te doen. Even concreet: ik werd op 1 april 2017 praktijkhouder en op 20 december van hetzelfde jaar beviel ik van mijn eerste kind. Dat ging prima samen! Je boft natuurlijk extra als het een goed lopende praktijk is met een goede praktijkmanager en als je wordt opgevangen door maten die het praktijkhouderschap al behoorlijk in de vingers hebben.’

‘In de praktijk heb ik de kans gekregen om me eerst op de patiëntenzorg te richten. In de loop van de jaren kwamen er geleidelijk aan meer beleids- en praktijkhouderstaken bij. Inmiddels heb ik er ook wat taken in de regio bijgekregen. Het zijn zaken die niet meteen - of zelfs helemaal niet - hoeven, maar die ik na verloop van tijd leuk vind om erbij te doen.’